معروف‌ترین وبسایت معماری در دنیا با نام archdaily ، به تازگی مقاله‌ای در رابطه با تاثیر ویروس کرونا بر آموزش‌های معماری منتشر کرده است که استودیو تخصصی معماری مص دیزاین ترجمه‌ای کاربردی از این مقاله را در اختیار شما قرار می‌دهد.
و همچنین برای بررسی منبع انگلیسی می‌توانید پست ” How COVID-19 Will Shape Architectural Education ” را مطالعه نمایید.
با وجود ویروس کرونا، دانشگاه‌های سرتاسر دنیا بسته شده‌اند و در حال حاضر کلاس‌های درس از طریق ویدئو کنفرانس برگزار می شود. عجیب نیست که این راه حل فوری بتواند مواردی را تحت تاثیر قرار دهد و با وجود چنین مشکلی به ادامه کلاس‌ها منجر شود، اما با وجود همه تغییراتی که در اکوسیستم دانشگاه و فضای شهری به وجود آمده در سال‌های آینده نیازمند بازبینی در برنامه آموزش معماری خواهد شد.
بسیاری از دانشگاه‌ها اطراف دنیا به یکباره با یک رویداد جدید در قرن مواجه می‌شوند و دانشگاه‌های تازه تاسیس برای اولین بار با اتفاقی جدید برخورد می‌کنند.
در صورتی که دانشگاه‌ها خود را با شرایط موجود وفق دهند آینده آنها تامین می‌شود اگرچه دانشگاه‌ها به نمونه موردی خوبی از برنامه‌ریزی شهری تلقی می‌شوند و در زمان‌هایی جمعیت خاصی را سرویس می‌دهند اما آنها سیستم‌های انعطاف‌پذیر و سازگار محسوب نمی‌شوند زیرا در ۵۰ یا ۱۰۰ سال گذشته با چالش‌های بزرگی در این بخش مواجه نشده‌اند و سرمایه کلان است که باعث حفظ و پایداری در برنامه‌ریزی و اداره امور آنها می‌شود و اعتبار می‌آفریند.
اما دانشگاه‌هایی که مراجعین بیشتری دارند در بحران کنونی با چالش‌های بیشتری مواجه می‌شوند ، به همین خاطر دانشگاه‌هایی که جدیدتر هستند، خدمات بهتری برای آموزش آنلاین ارایه می‌دهند و باعث اعتبار بیشتر آنها می‌شود.
سیستم آموزش آنلاین برای آموزش معماری مشکل ساز است، از آنجا که بیشتر دوره‌های طراحی معماری ( آتلیه‌های طراحی و نرم افزار معماری ) به نوعی خود محیطی برای آموزش دوره می باشندو یا آموزش دروس معماری نیازمند کار عملی و آموزش نرم افزارهایی همچون اتوکد (AutoCAD) لومیون (Lumion ) رویت (Revit) راینو (Rhino) می‌باشد و سیستم آموزش آنلاین مانع پیشرفت تحصیلی برای بخش زیادی از این دوره‌های معماری می شود. علاوه بر این تمام دانشکده‌های معماری ، گروه‌های آموزشی و کارمندان به سیستم آنلاین مجهز نشده‌اند و بیشتر آن ها هرگز با این سیستم سروکار نداشته‌اند.
به همین دلیل، دانشگاه‌ها بودجه ی زیادی را جهت ایجاد پشتیبانی‌های اداری، خدمات پارکینگ، خوابگاه‌های دانشجویی، بخش‌های متعدد و خدماتی اختصاص داده‌اند چون زیرساخت‌ها نیازمند نقدینگی غیرقابل تصوری می‌باشند اما می تواند به طرز چشمگیری به دارایی دانشگاه بیافزاید و برای آنها اعتبار بیافریند که دانشجویان را تشویق به سرمایه‌گذاری در گرایش خاصی ( اسکیس ، نرم افزارهای معماری و …) می کند که الگوهای مناسبی را ارائه می‌دهد.
آموزش آنلاین معماری توسط دانشگاه‌های کوچک‌تر و جدیدتر به طور متفاوتی در طی سال‌های گذشته عملکرده است که امکان ثبت نام دانشجویان بیشتری را در کالج ها فراهم می‌کند و خدمات کم هزینه‌تری را ارائه می دهد.
در حالی که واضح است که در آموزش آنلاین نیاز به تغییراتی وجود دارد، اعتبار بخشیدن به ملزومات معماری توسط متخصصین و اساتید می تواند چالش آفرین باشد چون که ساعات مشخصی از مشاوره درسی و آموزش حضوری معماری ( کرکسیون‌های معماری، اتود کردن طرح‌ها و …) در رشته‌ی معماری وجود دارد که با رشته‌های دیگر متفاوت است. از همین رو دانشگاه کورتین استرالیا در ارائه اولین دوره معتبر آنلاین گرایش‌های ارشد معماری پیش رو بوده است.
در حالی که مطمئناً این سیستم آموزشی فراگیر شده است ، این سؤال پیش می آید که چگونه یک دانشگاه ۵۴ ساله منابعی بیشتر از دانشگاه‌های قدیمی تر تاسیس شده دارد و بر آنها پیشی گرفته است؟
آیا می توانیم شاهد مقاومت در برابر تغیرات دانشگاه هایی که با این سیستم جدید مطالعه می کنند باشیم ؟
اکنون همه‌ی دانشگاه ها در سراسر جهان بدون هدف با سرعت به سمت سیستم آموزش آنلاین روی آوردند. آنها دانشجویان ورودی ترم‌ها را از دست نمی‌دهند و در عوض دانشجویان گزینه دانشگاه‌های محلی یا آموزش آنلاین را برای ثبت نام انتخاب می‌کنند و دیگر درخواستی برای زیرساخت‌های سنگین و گرانبهایی که دانشگاه‌ها سرمایه گذاری کرده‌اند، وجود ندارد. این نشانگر ضرر اقتصادی سنگین برای دانشگاه هایی است که وابسته به دانشجویان خارجی هستند. در نتیجه، دانشگاه‌های زیادی در سراسر جهان دانشجویان را با تاریخ ورود به تعویق افتاده یا ارایه دوره‌های جدید تشویق به پذیرش شرایط اقامت در روزهای بعدی می کنند.
این تغییرات در سیستم آموزشی امکان رواج دانش بیشتر در اقتصادهای کم درآمد و به دور از برند‌های دانشگاهی “سنتی (عدم وابستگی به اینترنت)” را فراهم می کند. به عنوان مثال ، آفریقا تنها میزبان ۳ ٪ از معمارهای دنیا می باشد، در حالی که ۱۶٪ از جمعیت جهان را میزبانی می کند.
عدم تطابقی بین دو سیستم آموزشی آنلاین و غیرآنلاین وجود دارد که ممکن است معیارهای اقتصادی بتوانند شاخص مناسبی برای دستیابی به آموزش دانشگاهی باشند اما حضور در دانشگاه ها نقش کلیدی دیگری را ایفا می کند.
این موضوع حائز اهمیت است که سیستم آموزشی جهان غرب ممکن است کاملاً قابل استفاده برای کشورهای در حال توسعه نباشد. به عنوان مثال ، ساختمان‌های شیشه ای طراحی شده با تنظیم دما در کانادا ممکن است در مناطق فقیرنشین در لائوس، تایلند یا در دلتای رودخانه مکونگ مناسب نباشد ازجهت دیگر، آموزش غرب پاسخگوی بخش‌های دیگر دنیا نیست، با نگاه به آموزش غرب و بومی سازی آن می توان از ساختار های آن استفاده کرد که دانشگاه‌ها از مزایای آن برخوردارد شوند.
با این حال، گرچه همکاری برای فراهم کردن تنوع در برنامه ها و طراحی الزامات اقامتی وجود دارد اما طولانی شدن ویروس کرونا می تواند اساسا مشکل ساز شود و این نگرانی وجود دارد که مانع پیشرفت قلمرو آموزشی شود.
در حالی که دانشگاه‌ها و نهادهای اعتباربخشی ضروریست که نوآوری و ساختاربندی مجدد در این اوقات داشته باشند اما مهم است که بدانیم تطبیق دادن در چنین شرایط دشوار است.
این نیز در مورد سازمان‌های ثبت معماری که به دنبال ساعت‌ها تجربه سایت هستند ، وجود دارد، در زمانی که سایت‌های ساخت و ساز در سراسر جهان بسته شده‌اند ، و جایی که پروژه‌های بسیاری به زودی به دلیل بحران‌های اقتصادی با تعطیلی اجباری روبرو می‌شوند.
معماران و دانشگاه‌ها با وجود ویروس کرونا چه باید کنند؟
برای معماران جوانی که ۲ سال را صرف اجرای ایده (کانسپت) تا ساخت کرده اند چه اتفاقی خواهد افتاد هنگامی که به دلیل ویروس کرونا سایت آنها با ورشستگی مواجه می شود؟ آیا در شرایط ثبت نام امکان انعطاف پذیری وجود دارد در حالی که این مسئله خارج از محدوده و قدرت آنها باشد؟
این نکته به ویژه برای مدیران سازمان‌های معماری که تمایل به ثبت نام در مورد الزامات سنتی (غالبا اضافی) ندارند بسیار مشکل است.
جنبه دیگر این است که تقاضا برای برخی رشته‌ها افزایش می یابد و برخی دیگر کاهش می‌یابد. دانشگاه‌ها باید خود را سازگار نمایند و باعث افزایش پویایی منابع خود در دانشکده‌ها شوند. به عنوان مثال علایق آینده‌ی رشته‌های معماری وشهرسازی سلامتی و زنده بودن شهری را در نظر میگیرد.
دانشگاه هایی که زودتر سازگار می شوند مزایای بیشتری را دریافت می‌کنند. بنابراین ، ممکن است ما شاهد تغییرات آینده در برنامه‌های درسی شامل “سلامت شهری” باشیم ، موضوعی است که برای ما(نویسندگان) به عنوان دانشجویان معماری اجتناب ناپذیر است. به زودی ممکن است ظهور مدارک مشترک ایجاد شود .آینده‌ای که رشته‌هایی دیگر برای مدتی کسب کردند اما به ندرت در معماری دیده می شود.
همچنین بودجه تحقیق جهت یافتن راه‌حل‌های فوری ، کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت برای مقابله با بیماری همه گیر ، در مجموعه‌ای از رشته‌ها انتظار می‌رود. در زمانی که شهرهای بزرگ تعطیل شده‌اند و به لحاظ اجتماعی و اقتصادی تاثیر مستقیم روی آن می گذارد ، سیستم معماری و شهرسازی مستقیماً نگران کننده می شود.
ضرورت همفکری در چندرشته باید مورد توجه قرار بگیرد زیرا محققان به طور یکپارچه در بین رشته‌های مختلف و در عین حال متصل فعالیت می‌کنند. این ممکن است نه تنها به مسئله بودجه کمک کند بلکه راه حلهای منسجم‌تری نیز فراهم می کند.
آزمایشگاه تحقیقاتی زندگی هوشمندی در دانشگاه دیکن با دانشگاهیانی مانند امثال فیلیپ روز ، دیوید جونز و دیگران، به این ایده تحقیق و همکاری بین رشته ای نوآورانه ، هوشمندانه نزدیک می‌شوند. از آنجایی که تقاضا برای هوشمندسازی شهرها نسبت به بیماری‌های همه گیر افزایش می یابد. بنابراین راه حلهای معماری و شهرسازی بسیاردیگری نیز افزایش خواهد یافت.
قرار دادن دانشگاهیان و دانشجویان آینده برای پاسخگویی به این نیاز، نه تنها کلیدیست برای ساختن راه حل مشکلات آینده ، بلکه برای پایداری اقتصادی دانشگاه ها است.
سرانجام ، معماری به عنوان رشته‌ای برای حل مسئله مورد استقبال قرار میگیرد ، اما آموزش آن اصولا در پی زیبایی شناسیست. انتقاد روزافزون ادامه دارد بر معماری و طراحی که باعث جدایی فرهنگی و همینطور در مقیاس، شکل و فرم از زمینه اصلیشان می‌شود ، جایی که انتقاد مدرنیسم بر آن حکمرانی می‌کند. با پیگیری انتزاع، به نظر می رسد که این رشته از راه حلهای عملی و واقعی فاصله میگیرد. علاوه بر این ، در زمانی که چالش‌های جهان باعث می شود اشکالات و ابهامات به دلیل تغییر مداوم متغیرها به وجود آید ، معماری باید ادامه یابد.
در هر صورت معماری باید ادامه یابد حتی با وجود چالش هایی که در جهان باعث ایجاد مشکلات و ابهاماتی بخاطر تغییر مداوم متغییر می شود. معماری نیاز به اتخاذ دیدگاه تلفیقی جهان دارد و نیز سازمان دهی رشته ها و شاید تغییر دادن معماری به سوی هنر ماهرانه ی حل کننده مسائل.
با وجود اینکه ویرویس کرونا اختلال ایجاد کرد ، اما فرصتی فراهم می‌کند که بسیاری از تغییراتی ایجاد شود که مورد نیاز آموزش و پرورش و اجتماع می‌باشد. برای اینکه معماران آینده برای روبرو شدن با مشکلات آماده شوند، بررسی برنامه درسی معماری تا آنجه مورد تأکید است که دقیقاً به اندازه سایر ابعاد در استودیو ارائه شود. در کنار این ممکن است زمانی برای گسترش برنامه درسی معماری و نیز ادغام رشته‌ها و تلاش واقعی برای ساختن آینده باشد، آینده ای که به همان اندازه زیبا، مقاوم، پایدار، فراگیر و ایمن باشد.
- Zaheer Allam, Gaetan Siew and Felix Fokoua
- مترجم : امیرحسین فرخی
قوانین ارسال دیدگاه